
مد و فشن در طول سال ها تغییرات زیادی داشته است که در تاریخ آن را می بینیم، و همانطور هم که می دانید تاریخ به نوعی خودش را مدام تکرار می کند.
بسیاری از لباس های ترند پاییز امسال یک بازگشتی به ترندهای قدیمی هستند که خرید لباس و هنر خیاطی را تجربه ای منحصر به فرد می کند.
بیایید چندتا از ترندهای آیکونیک و شاخص 80 سال پیش که الان هم ممکن است سراغشان بروید تا بپوشید را بررسی کنیم!
در دهه 1930 میلادی، و در وسط بحران بزرگ رکود جهانی بود که مد و فشن هم بازتابی از مشکلات این دهه شد.
استایل زنان کاربردی شده بودند و کت و شلوارها و پیراهن ها در رنگ های خنثی مانند قهوه ای، خاکستری و سرمه ای دوخته می شدند.
اکسسوری ها ساده و در حد کلاه های کوچک و دستکش ها بود.
استایل مردان نیز با کت و شلوارهایی با برش های پهن تر و شلوارهایی با فاق بلند، رویکردی کاربردی تر به خود گرفته بود.
کلاه فدورا یک اکسسوری محبوب برای مردان بود و به لباسهایشان جلوهای از پیچیدگی میبخشید.

به دهه ۱۹۴۰ میلادی که می رسیم، به دلیل تاثیر جنگ جهانی دوم، مد گرایش بیشتری به سمت کاربردی بودن پیدا کرد.
یونیفرم های نظامی در این دوران به شدت بر مد تاثیر گذاشتند، به طوری که لباس زنانه حال و هوای مردانه به خود گرفت و تفاوت الگوی مردانه و زنانه تقریبا به صفر رسید.
کت و شلوارها و پیراهن های دوخته شده محبوب بودند، که اغلب دارای پدهای شانه و طرح های جعبه ای شکل بودند.
دامن های کمر بلند محبوب شدند و جوراب هایی که از پشت درز داشتند، به لباس های اصلی تبدیل شدند.
مد مردانه نیز با کت و شلوارهایی با شانه هایی پهن تر و شلوارهای مخروطی شکل تکامل یافت.

دهه 1950 شاهد ظهور «نگاه جدید» از کریستین دیور بود که ترکیب زنانگی و ظرافت را به مد بازگرداند.
دامن های گشاد با کمرهای جمع شده و شانه های نرم، مظهر مد این دوره برای زنان بود.
کت و شلوارهای مردانه دارای یقه های باریک و شلوارهای تنگ بودند که به آنها ظاهری شیک و مدرن می بخشید.

دهه 1960 میلادی با انقلاب فرهنگی جوانان و فرهنگ پاپ بر فشن و صنعت مد همراه شد.
این دامن های کوتاه به جوامع مختلف معرفی شدند و مد و استایل بانوان جسورتر و آزادتر شد.
آموزش دوخت لباس های مجلسی و طرح های جسورانه پر طرفدار شدند، همانطور که چکمه های بلند و خط چشم های بزرگ محبوب شدند.
مد مردانه نیز به سمت جوانانه شدن گرایش پیدا کرد، با کت و شلوارهای تنگ، یقه اسکی و چکمه های چلسی.

می توان گفت دهه 1970 میلادی سراسر در آغوش گرفتن آزادی و فردیت بود و مد نیز این روحیه را در لباس ها و استایل های مختلف منعکس می کرد.
فشن و مد زنانه با لباس های گشاد، شلوارهای دمپا گشاد و کفش های لژدار تعریف شده بود.
استایل مردانه نیز تقریبا همین الگو را دنبال کرد، با شلوارهای گشاد، پیراهن های طرح دار و یقه های پهن.
در این دوران، فرهنگ دیسکویی هم بر صنعت مد و فشن با پارچه های براق و شاین دار و اکسسوری های متالیک تاثیر گذاشته بود.

از دهه ی 1980 می توان به دهه ی افراط و جسارت یاد کرد و این کاملا در صنعت مد و فشن آن روزها، بازتاب داده می شد.
استایل های زنان نمایشی از قدرت لباس بودند و با آن اِپُل ها، ژاکت های ورزشی، دامن های کوتاه جلوه ای تازه به استایل و مد نشان دادند.صنعت مد مردانه نیز برجسته و با ظاهری قابل اطمینان تر شده بود، با آن کت هایی که سرشانه های بزرگ داشت و در رنگ های روشن بود.
استفاده از کراوات ها و کمربندهای پهن و بزرگ به عنوان اکسسوری، ترند آن روزها بود.

این دهه از فشن و مد، رنگ و بویی زمخت تر و متفاوت تر به خود گرفت. پیراهن های فلائل چهارخانه، شلوارهای جین پاره و چکمه های سربازی به یونیفرم فرهنگ جوانان سرکش و مخالف جریان اصلی تبدیل شدند.
مد زنانه شاهد تجدید حیات پیراهن های بدون آستین و چوکرهای گردنی بود، در حالی که مد مردانه بر هودی های بزرگ و شلوارهای جین گشاد متمرکز بود.

دهه 2000 شاهد ترکیب خیاطی با مد روز بود، از مینیمالیسم اوایل دهه 2000 گرفته تا مد جسورانه و پر زرق و برق اواخر دهه 2000.
مد زنانه شامل شلوار جین فاق کوتاه، تاپ های بنددار و کفش های پاشنه بلند بود، در حالی که مد مردانه شامل شلوار جین گشاد، تیشرت های طرح دار و کفش های کتانی می شد.

در هر دهه، سبکهای پوشش داستان منحصر به فرد خود را روایت میکنند؛ از درخشش دهه ۸۰ تا سادگی مینیمالیستی دهه ۹۰. یادگیری خیاطی به شما کمک میکند تا این سبکهای نوستالژیک را با خلاقیت خود بازسازی کنید. با تسلط بر تکنیکهای خیاطی، میتوانید لباسهای منحصر به فردی طراحی کنید که با روندهای هر دهه همسو باشند. این هنر راهی عالی برای زنده نگه داشتن مد گذشته است، در حالی که جلوهای مدرن نیز به آن میبخشید.